ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΩΡΑ

H Εθνική δεν στάθηκε στο ύψος της περίστασης, έχασε με 76-65 από την Τουρκία και πλέον τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα. Το απευκταίο σενάριο είναι πλέον μπροστά στην Ελληνική ομάδα. Η δεύτερη θέση στον όμιλο είναι ό,τι χειρότερο για όποιον την κατακτήσει και μάλιστα με τα νέα δεδομένα που προέκυψαν, το πράγμα δυσκολεύει περισσότερο. Διότι μέχρι τώρα ουδείς ήθελε τη δεύτερη θέση επειδή στους “8” προκύπτει διασταύρωση με τις ΗΠΑ, όμως τώρα υπάρχει στον ορίζοντα και μονομαχία με την Ισπανία στους “16”. Το εναλλακτικό σενάριο είναι να μην κυνηγήσει η Ελλάδα τη νίκη κόντρα στη Ρωσία, για να πάρει την 3η θέση. Κάτι που σημαίνει ότι στους “16” θα αντιμετωπίσει μία εκ των Λιθουανία ή Γαλλία και το κυριότερο στους “8” την Αργεντινή. Θεωρητικά αυτός ο δρόμος είναι πιο εύκολος.
Οι μεγάλες ομάδες όμως δεν διαλέγουν αντιπάλους, και η Ελλάδα είναι κορυφαία δύναμη του παγκόσμιου μπάσκετ. Σε τελική ανάλυση κάποια στιγμή πρέπει να δοθεί ένα τέλος στην αρνητική παράδοση με την Ισπανία και το φετινό καλοκαίρι μοιάζει να είναι εξαιρετική ευκαιρία να αποδείξει η Εθνική ότι μπορεί να νικήσει οποιονδήποτε αντίπαλο έχοντας η όχι αρνητική παράδοση.
Αγωνιστικά η Εθνική δεν έπαιξε καλά, δεν αντέδρασε σωστά στη ζώνη και το κυριότερο δεν έπαιξε καλή άμυνα.
Επιθετικά και μόνο η ανάγνωση της στατιστικής λέει πολλά. Σε τρία ματς το ελληνικό συγκρότημα έχει σουτάρει 43/80 δίποντα και (προσοχή) 34/102 τρίποντα. Το ποσοστό έξω από τα 6.25 (33%) δεν είναι κακό. Είναι ...πάρα πολλά όμως. Κατά μέσο όρο 34 τρίποντα σε κάθε παιχνίδι!
Όμως τα πάντα στο μπάσκετ ξεκινούν από την άμυνα. Μια ομάδα δεν μπορεί να νικήσει σε ένα μεγάλο και κρίσιμο παιχνίδι από την επίθεση της όπου το άγχος βαραίνει τα χέρια των παικτών. Η εθνική μας απέναντι στην Τουρκία έπαιξε κακή άμυνα στα σκριν που έκαναν πάνω στην μπάλα οι Τούρκοι. Ο Ασίκ και ο Ερντέν έβαζαν lay up με την αδύνατη πλευρά της άμυνας να μην είναι σε θέση να βοηθήσει ή, να πηγαίνει σε βοήθεια από τον λάθος αμυντικό παίκτη, γεγονός που έδωσε στον Ιλιάσοβα την ευκαιρία να σουτάρει ελεύθερα τρίποντα.
Η κακή άμυνα στα pick n’ roll συνεχίστηκε όλο το βράδυ…
Η έλλειψη συγκέντρωσης γινόταν μεγαλύτερη όσο κρατούσαν οι Τούρκοι την μπάλα στην επίθεση και έκαναν τα σουτ στο τέλος του χρόνου κατοχής.
Το πιο σημαντικό όμως είναι, ότι βλέποντας την επίσημη αγαπημένη εδώ και πολλά χρόνια να μάχεται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα, στο τελευταίο δεκάλεπτο του παιχνιδιού φάνηκε να πετάει λευκή σημαία πολύ πριν την λήξη. Κι ενώ οι Τούρκοι χαλάρωσαν, η διαφορά έγινε μονοψήφια (οκτώ πόντοι), η Ελληνική ομάδα δεν πίστεψε στην ανατροπή.
Η Εθνική ακόμα και στο τρίτο παιχνίδι του τουρνουά δεν φαίνεται να έχει αγωνιστική ταυτότητα και φιλοσοφία. Αν η εθνική θέλει να παίξει γρήγορο μπάσκετ, δεν το πράττει και όταν το κάνει δεν είναι πάντα αποτελεσματική. Οι συγκεκριμένοι διεθνείς αγωνίζονται τα τελευταία χρόνια με αγωνιστική φιλοσοφία την σκληρή προσηλωμένη αμυντική τακτική στον αντίπαλο και το σετ παιχνίδι 5 εναντίον 5 στην επίθεση. Ο Γιόνας Καζλάουσκας έχει αλλάξει αυτή η φιλοσοφία και το αγωνιστικό στυλ της ομάδας τείνει πιο πολύ προς το Λιθουανικό, με γρήγορες επιθέσεις και σουτ. Το πρόβλημα είναι, ότι από ότι φαίνεται στα παιχνίδια ως τώρα, οι διεθνείς δεν μπορούν να υποστηρίξουν αυτό τον τρόπο παιχνιδιου.
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να αναπτερωθούν οι ελπίδες όλων για την κατάκτηση ενός μεταλλίου. Να ξαναπαίξει η Εθνική μπάσκετ! Γιατί είναι αλήθεια ότι στα τρία πρώτα ματς κάτι τέτοιο το έκανε σε ελάχιστα διαστήματα και χωρίς να βγάλει στο παρκέ όλα εκείνα τα στοιχεία που την έκαναν τα τελευταία χρόνια να ξεχωρίσει και να καθιερωθεί ως μια από τις μεγαλύτερες μπασκετικές δυνάμεις στον κόσμο.


Όνομα: Γιάννης Ράπτης