2006. Η Ιταλία χόρευε σε ποδοσφαιρικούς ρυθμούς, καθώς η Σκουάντρα Ατζούρα, υπό τις οδηγίες του Μαρτσέλο Λίπι, κατακτούσε το παγκόσμιο κύπελλο της Γερμανίας, επικρατώντας στον τελικό της Γαλλίας. Πλήθος κόσμου περίμενε την αποστολή της ομάδας στο αεροδρόμιο, για να αποθεώσει τους θριαμβευτές.
2010. Το κλίμα στην γειτονική χώρα είναι το αντιστρόφως ανάλογο, καθώς η παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία, όχι μόνο δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον τίτλο της, αλλά είπε αντίο στην διοργάνωση, μόλις από την φάση των ομίλων, με τον Μαρτσέλο Λίπι να μετατρέπεται, από αυτοκράτορας το 2006, σε αποδιοπομπαίο τράγο, 4 χρόνια αργότερα. Η εικόνα στο αεροδρόμιο, η αντιστρόφως ανάλογη, καθώς πολλοί οπαδοί της Εθνικής ομάδας έρρευσαν στο αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο για να αποδοκιμάσουν άγρια τους παίκτες και την τεχνική ηγεσία της ομάδας.
Τα ανησυχητικά μηνύματα στο στρατόπεδο των Ατζούρι ήρθαν από το πρώτο κιόλας παιχνίδι, και το 1-1 με την Παραγουάη, με τους Ιταλούς μάλιστα, σύμφωνα με την απόδοση τους στο χορτάρι, να είναι ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα.
Κόντρα στην αδύναμη Νέα Ζηλανδία, άπαντες στο στρατόπεδο των Πρωταθλητών Κόσμου, περίμεναν το ξέσπασμα, που θα αναπτέρωνε το ηθικό της ομάδας. Αυτό το ξέσπασμα όμως, δεν ήρθε ποτέ, με τους Ιταλούς, όπως και κόντρα στην Παραγουάη, να κυνηγάνε το σκορ από το ξεκίνημα, αποσπώντας τελικώς το λιγότερο δυνατό, που ήταν ο βαθμός της ισοπαλίας.
Έτσι το παιχνίδι απέναντι στην Σλοβακία ήταν χωρίς αύριο για τους Ιταλούς, καθώς ήθελαν την νίκη για να πάρουν, έστω την τελευταία στιγμή, την πρόκριση για τους 16. Μία νίκη, όμως, που δεν ήρθε ποτέ, με τους Σλοβάκους να φτάνουν στην νίκη με 3-2, αφήνοντας την Ιταλία στην τελευταία θέση της βαθμολογίας, με μόλις 2 πόντους.
Πολλοί έψαξαν να βρουν τι ήταν αυτό που έφταιξε, ώστε η Ιταλία να μετατραπεί, από κυρίαρχο του 2006, σε απόλυτη απογοήτευση, 4 χρόνια αργότερα. Πολλοί είπαν πως από το ρόστερ των Ατζούρι έλειψαν οι παίκτες – ηγέτες, όπως ο Ντελ Πιέρο, και κυρίως, ο Τότι. Ο Μαρσέλο Λίπι ανέλαβε από την πρώτη στιγμή την ευθύνη της αποτυχίας, όπως και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές, κάτι όμως που δεν έπεισε τον τοπικό τύπο, ο οποίος κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδα όπως «Επιστρέφουν ντροπιασμένοι στην χώρα», «Η Χειρότερη Ιταλία των τελευταίων ετών» και «Ιταλία, τι ντροπή. Εκτός της διοργάνωσης και τελευταία στον όμιλο για πρώτη φορά από το 1974».
Η Ιταλία όμως δεν ήταν η μοναδική απογοήτευση σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο, καθώς, και η έτερη ομάδα του τελικού του 2006, η Γαλλία, πραγματοποίησε ίδιες, αν όχι ακόμα και χειρότερες εμφανίσεις, γνωρίζοντας και αυτή με την σειρά της τον αποκλεισμό από την φάση των ομίλων.
Οι Τρικολόρ ήταν το μεγάλο φαβορί του πρώτου ομίλου, τίτλο όμως τον οποίο δεν επιβεβαίωσαν σε κανένα από τα 3 παιχνίδια. Πρώτος αντίπαλος, η Ουρουγουάη, με τους Πετεινούς να μην μπορούν σε καμία στιγμή να απειλήσουν σοβαρά την εστία των Λατινοαμερικάνων, ούτε ακόμα και όταν οι Ουρουγουανοί έμειναν με 10 παίκτες, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να ολοκληρωθεί με τις 2 ομάδες ισόπαλες χωρίς τέρματα.
Το επόμενο παιχνίδι, κόντρα στο Μεξικό, ήταν κομβικής σημασίας για τους Γάλλους, καθώς ενδεχόμενο στραβοπάτημα θα έθετε σε τεράστιο κίνδυνο την πρόκριση τους στην επόμενη φάση. Η ήττα με 2-0 από τους μαχητικούς Μεξικανούς, τελικά έκανε απείρως μεγαλύτερη ζημιά στους Γάλλους, καθώς, όχι μόνο τους έθεσε ουσιαστικά, εκτός συνέχειας, αλλά έκανε άνω κάτω το κλίμα στην αποστολή της ομάδας, μετά τον καυγά του Ανελκά με τον Ντομενέκ στο ημίχρονο της αναμέτρησης, και την απεργία των ποδοσφαιριστών από την προπόνηση της επόμενης ημέρας.
Πλέον, το παιχνίδι της 3ης και τελευταίας αγωνιστικής απέναντι στην διοργανώτρια Νότιο Αφρική, πέρασε σε 2η μοίρα, με τους γηπεδούχους να φτάνουν στην νίκη με 2-1, αφήνοντας τους Πετεινούς στην 4η και τελευταία θέση με απολογισμό μόλις 1 πόντο.
Αμέσως μετά το φινάλε των υποχρεώσεων της Γαλλίας σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο, οι αποκαλύψεις από τα ενδώτερα της ομάδας, διαδέχτηκαν η μία την άλλη.
Ο Γαλλικός Τύπος έκανε γνωστό πως ο Ραϊμόν Ντομενέκ ήταν ένα βήμα από την αποχώρηση του από τον πάγκο των τρικολόρ, πριν καν ολοκληρωθούν οι υποχρεώσεις της ομάδας στο παγκόσμιο κύπελλο της Νοτίου Αφρικής.
Το επεισόδιο Ντομενέκ-Ανελκά, στο ημίχρονο του αγώνα με το Μεξικό, ήταν τελικά πολύ μεγαλύτερο από ότι αρχικά έδειξε. Η συνέχεια ήταν γνωστή. Ο Ντομενέκ έστειλε πίσω στην πατρίδα τον Ανελκά, με τους υπόλοιπους παίκτες να μην συμφωνούν με την απόφαση του προπονητή τους, κάτι που έδειξαν την αμέσως επόμενη ημέρα, αρνούμενοι να προπονηθούν. Αυτό που δεν είχε γίνει γνωστό όμως, ήταν η αντίδραση του Ντομενέκ. Ο Γάλλος τεχνικός όχι απλά δυσαρεστήθηκε από την ανταρσία των παικτών του, αλλά αποφάσισε να παρατήσει την ομάδα και να επιστρέψει πίσω στην Γαλλία, και ενώ οι Πετεινοί είχαν ακόμα μπροστά τους το ματς με την Νότιο Αφρική. Την κατάσταση έσωσε ο Τζιμπρίλ Σισέ, ο οποίος απολογήθηκε εκ μέρους των συμπαικτών του, και ενώ ο Ντομενέκ ήδη έφτιαχνε την βαλίτσα της επιστροφής.
Αποκαλύψεις όμως είχαμε και αναφορικά με την περιβόητη ανταρσία των Γάλλων. Ο αρχηγός της ομάδας, Πατρίς Εβρά, υποστήριξε πως όλοι οι συμπαίκτες του ήταν σύμφωνοι στο να μην προπονηθούν, με τον 3ο γκολκίπερ της ομάδας, Στεφάν Ρουφιέ, όμως, να βγάζει ψεύτη τον άσσο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, λέγοντας πως δεν πήραν όλοι την ίδια απόφαση, όμως τελικά η πλειοψηφία επικράτησε.
Η καταστροφική πορεία των Γάλλων στο Παγκόσμιο Κύπελλο, έφτασε μέχρι το Γαλλικό κοινοβούλιο, καθώς τόσο ο εκλέκτορας της ομάδας, Ραϊμόν Ντομενέκ, όσο και ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Ζαν-Πιέρ Εσκαλέτ, απολογήθηκαν στην κυβέρνηση της χώρας, σε συνεδρίαση η οποία έγινε με κλειστές πόρτες, και παρά την σφοδρή αντίδραση του προέδρου της ΦΙΦΑ, Σεπ Μπλάτερ, ο οποίος δεν δίστασε να απειλήσει την ομοσπονδία με αποκλεισμό, σε περίπτωση εμπλοκής της Γαλλικής κυβέρνησης στα του ποδοσφαίρου της χώρας.
Μπορεί μια ομάδα να θεωρηθεί αποτυχημένη, παρά την πρόκριση της στους 16 της διοργάνωσης; Ναι, αν αυτή είναι η Εθνική Αγγλίας. Τα Λιοντάρια ταξίδεψαν στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής με πολλά όνειρα. Όνειρα που έφταναν ακόμα και μέχρι την επανάληψης του χρυσού 1966, όταν και είχαν φτάσει μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου. Για πολλούς, η Αγγλία είχε το πληρέστερο ρόστερ της ιστορίας της, με πλήθος αστέρων σε όλες τις της γραμμές. Τα αποτελέσματα όμως ήταν κάτι παραπάνω από απογοητευτικά, αρχής γενομένης από το παιχνίδι της πρεμιέρας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ένα τραγικό λάθος του τερματοφύλακα της ομάδας, Γκριν, στέρησε από την Αγγλία την νίκη, με τα λιοντάρια να παραχωρούν ισοπαλία με σκορ 1-1.
Οι κακές εμφανίσεις του συγκροτήματος του Φάμπιο Καπέλο συνεχίστηκαν και στο ματς της 2ης αγωνιστικής κόντρα στην Αλγερία, με την Αγγλία να παραχωρεί ακόμα μία ισοπαλία, με 0-0.
Πλέον οι άγγλοι έψαχναν για την υπερπολύτιμη νίκη στο 3ο και τελευταίο παιχνίδι της φάσης των ομίλων, κόντρα στην Σλοβενία. Το τρίποντο ήρθε, όμως η παράλληλη νίκη των Ηνωμένων Πολιτειών, στις καθυστερήσεις, απέναντι στην Αλγερία, έστειλε τους Άγγλους στην 2η θέση, και στα νύχια της Γερμανίας.
Όλο το Νησί, πλέον ανέπνεε για το παιχνίδι με την Γερμανία. Άπαντες ήλπιζαν σε ένα ξέσπασμα των Άγγλων. Το αποτέλεσμα όμως σόκαρε άπαντες, καθώς τα Λιοντάρια γνώρισαν τον εξευτελισμό με 4-1, παίρνοντας έτσι τον δρόμο της επιστροφής στην Γηραιά Αλβιόνα.
Η απογοήτευση στο αγγλικό στρατόπεδο ήταν μεγάλη, κάτι που φάνηκε και στην άφιξη της ομάδας στο Λονδίνο, καθώς ούτε οι παίκτες, ούτε και ο τεχνικός της ομάδας, Φάμπιο Καπέλο, προχώρησαν σε δηλώσεις. Μπέκαμ, Κάραχερ, Κάρικ, αρχικά, και εν συνεχεία οι υπόλοιποι Άγγλοι διεθνείς, βγήκαν από το αεροπλάνο, χωρίς να μιλήσουν στους εκπροσώπους του Τύπου, χωρίς να προσπαθήσουν να δικαιολογήσουν τις τραγικές τους εμφανίσεις στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής. Τελευταίος βγήκε ο Φάμπιο Καπέλο, Ο άνθρωπος που έκανε του άγγλους να πιστέψουν πως μπορούσαν να ζήσουν και πάλι ημέρες 1966, όταν και τα Λιοντάρια κατέκτησαν το τρόπαιο, με την προσγείωση στην πραγματικότητα όμως να ήταν σκληρή, έπειτα από τα πυρά των Γερμανικών Πάντσερ. Πλέον, το μπαλάκι έχει μεταφερθεί στην πλευρά της Αγγλικής Ομοσπονδίας, η οποία καλείται να αποφασίσει αν στηρίξει τον Καπέλο, του οποίου το συμβόλαιο έσπευσε να ανανεώσει μέχρι το 2012, λίγο πριν την έναρξη του μουντιάλ.
Γιάννης Γιαννουδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου